Willy's Week - 2012-2013, competitieronde 14

In de rubriek Willy's Week wordt telkens een deel van de Eredivisie Topscorers Top 1000 uitgelicht. Belangrijke feiten, opmerkelijke verschuivingen en speciale rijtjes: het komt allemaal voorbij in dit naar onze topscorer aller tijden Willy van der Kuijlen vernoemde onderdeel.

Vandaag blikken we terug op de competitieronde van afgelopen weekend. Wat zijn de belangrijkste verschuivingen in de Eredivisie Topscorers Top 1000 en op welke spelers die nog niet in die lijst staan moeten we de komende tijd gaan letten? Vermeld staan de huidige positie in de Top 1000 en tussen haakjes die van vorige week.

239 (246) Rydell Poepon (ADO Den Haag)

Het doelpunt dat Rydell Poepon tegen NAC Breda scoorde was een jubileumtreffer: het was de vijftigste Eredivisiegoal voor Poepon. De vierentwintigjarige spits rendeert dan ook al jarenlang prima. Opvallend: Rydell Poepon eindigde bij geen van zijn clubs ooit in het linkerrijtje van de Eredivisie. De kansen daarop zijn dit jaar bij ADO relatief groot. Wie weet is zijn ‘Abraham-doelpunt’ overigens het startschot van een meer doelpuntrijke periode in Den Haag, want de teller staat tot nu toe pas op twee.

412 (427) Lasse Schöne (Ajax)

Beetje bij beetje stijgt Lasse Schöne door in de Eredivisie Topscorers Top 1000. Met zijn derde seizoenstreffer nadert de Deen de bovenste vierhonderd. Andere buitenlanders die in totaal vierendertig Eredivisiegoals maakten zijn onder anderen Brett Holman en John Clayton.

810 (849) Melvin Platje (NEC)

Wekenlang stond hij droog, maar nadat hij vorige week al tegen Vitesse scoorde lukt het Melvin Platje tegen FC Utrecht opnieuw het net te vinden. Gevolg: een aardige winst in de Eredivisie Topscorers Top 1000. Platje staat nu op in totaliteit achttien Eredivisiegoals, net zoveel als bijvoorbeeld Finidi George.

891 (933) Jonathan Reis (Vitesse)

Jonathan Reis maakt een behoorlijke sprong in de Top 1000 doordat hij tegen PSV de gelijkmaker in schoot. Reis blonk uit tegen zijn oude club en stond aan de basis van de dikverdiende zege van de Arnhemmers. Jonathan Reis staat nu op plek veertien als het gaat om Braziliaanse Eredivisieschutters. De afgetekende nummer één op die lijst is uiteraard Romário.

976 (---) Rick ten Voorde (NEC)

We kondigden het twee weken geleden al aan en daar is hij dan: door zijn doelpunt tegen FC Utrecht staat Rick ten Voorde nu in de Eredivisie Topscorers Top 1000. De Jong Oranje-international zal de komende tijd nog flink gaan stijgen in de ranglijst, want Ten Voorde heeft inmiddels ruimschoots bewezen over ‘Torinstinct’ te beschikken. Doordat Ten Voorde de Top 1000 binnen komt is de Roda JC-Deen Jens Kolding overigens voorgoed uit de lijst verdwenen.

Nog niet in de lijst

Ruben Schaken (Feyenoord)

Je zou het vanwege zijn leeftijd even vergeten, maar Ruben Schaken speelt pas voor het vierde seizoen in zijn carrière op het hoogste niveau. Tel daarbij zijn eerste, doelpuntloze jaargang bij Feyenoord op en het is vrij logisch dat hij nog niet veel Eredivisietreffers op zijn naam heeft staan. Schakens doelpunt tegen AZ was ‘pas’ zijn elfde goal en dus is hij nog niet terug te vinden in de Top 1000. Gaat dit hem in het seizoen dat hij international werd alsnog lukken?

uitleg

competitieronde 15   <   >   competitieronde 13

Willy's Week - 2012-2013 overzicht

De grote Ajax - Grêmio-quiz

...Aanvoerder Danny Blind en Frank de Boer sieren
de cover van Voetbal International 48 van 1995 als
kersverse winnaars van de wereldbeker..

Vandaag is het exact zeventien jaar geleden dat Ajax de wereldbekerfinale tegen het Braziliaanse Grêmio speelde. Dat Ajax de wedstrijd, die na honderdtwintig minuten nog 0-0 stond, na penalty’s wist te winnen, staat natuurlijk in ons collectieve geheugen. Maar wat weet je nog meer over Ajax – Grêmio en alles daaromheen? Test je kennis…

1) Ajax mocht uiteraard om de wereldbeker spelen door de overwinning tegen AC Milan in de Champions League-finale eerder in 1995. Maar wie versloeg Grêmio in de finale van de Zuid-Amerikaanse Copa Libertadores?
A) Palmeiras
B) Atlético Nacional
C) Vélez Sarsfield

2) Wie was de wereldbekerhouder op het moment dat Ajax – Grêmio plaatsvond?
A) Vélez Sarsfield
B) AC Milan
C) Sao Paulo

3) Wie was ten tijde van Ajax – Grêmio de trainer van de Brazilianen?
A) Carlos Alberto Parreira
B) Mario Zagallo
C) Luiz Felipe Scolari

4) Hoeveel landstitels had Ajax op haar naam staan toen het tegen Grêmio aantrad?
A) 22
B) 23
C) 25

5) Uit welk land kwam de scheidsrechter die de wedstrijd leidde, David Elleray?
A) Engeland
B) Ierland
C) Schotland

6) In welk jaar wist Grêmio de wereldbeker wél te winnen?
A) 1983
B) 1984
C) 1985

7) Welke Ajacied had ten tijde van Ajax – Grêmio nog geen interland op zijn naam staan?
A) Winston Bogarde
B) Michael Reiziger
C) Patrick Kluivert

8) Uit welk land kwamen de Grêmio-spelers Arce en Rivarola?
A) Uruguay
B) Paraguay
C) Argentinië

9) Welke voetballer van Grêmio zou later in de Nederlandse competitie komen te spelen?
A) Marcelo Silva Ramos
B) Magno Mocelin
C) Ivan César Gabrich

10) Wie liet Ajax-trainer Louis van Gaal in de wedstrijd invallen?
A) Martijn Reuser en Nwankwo Kanu
B) Winston Bogarde en Martijn Reuser
C) Nwankwo Kanu en Winston Bogarde

11) Welke speler van Grêmio kreeg een rode kaart in de wereldbekerfinale?
A) Carlos Miguel
B) Rivarola
C) Goiano

12) Ajax was uiteindelijk de sterkste in de penaltyreeks. Namens Grêmio misten Dinho en Arce. Maar wie miste eigenlijk namens Ajax zijn penalty?
A) Patrick Kluivert
B) Ronald de Boer
C) Martijn Reuser

13) Wie werd uitgeroepen tot meest waardevolle speler van de wedstrijd?
A) Danny Blind
B) Edwin van der Sar
C) Edgar Davids

14) Ajax-aanvoerder Danny Blind werd de tweede Nederlandse voetballer die de Europacup I, de Europacup II, de UEFA Cup en de wereldbeker won. Wie ging hem voor?
A) Johan Cruijff
B) Arie Haan
C) Arnold Mühren

15) Waarom werd de huldiging van Ajax op het Museumplein een dag uitgesteld?
A) De Amsterdamse autoriteiten konden de veiligheid voor de aanvankelijk geplande dag door andere evenementen niet garanderen.
B) Het vliegtuig dat de Ajacieden terugbracht naar Nederland liep een fikse vertraging op.
C) Ajax was niet op de hoogte van een officiële bijeenkomst in Tokyo ná de finale.


kijk hier voor de juiste antwoorden en voor wat jouw score betekent...

De Bert Jacobs Top 100 - nummers 1-5

1	Dick Nanninga	175	85	Roda JC
2	André Broeks	174	8	Roda JC, Willem II
3	Martin Laamers	161	18	Vitesse
4	Frans Thijssen	157	12	Fortuna Sittard, Vitesse
5	Pierre Vermeulen	155	47	Roda JC

de spelers staan gerangschikt op het aantal competitiewedstrijden (derde kolom). De vierde kolom staat voor het aantal gescoorde doelpunten.

uitleg

nummers 6-12
nummers 13-20
nummers 21-30
nummers 31-40
nummers 41-50
nummers 51-60
nummers 61-70
nummers 71-80
nummers 81-91
nummers 92-100

Bert Jacobs: deel 9 - het einde

zie hier voor deel 8

...Bert Jacobs (1941-1999)...

In oktober 1996 keert Bert Jacobs terug bij RKC Waalwijk. Het zou zijn laatste seizoen als trainer worden. Waar Jacobs in een eerdere fase van zijn loopbaan telkens trots kon vertellen dat hij met zijn teams nooit degradatievoetbal hoefde te spelen, brengt hij de laatste jaren van zijn trainerscarrière vrijwel continu door in de kelder van de Eredivisie.

Met RKC finisht hij op een zestiende plaats, waarna de Waalwijkse ploeg zich alsnog handhaaft via de nacompetitie. Na dat jaar blijft Jacobs werkzaam bij RKC Waalwijk, maar niet meer als coach: hij wordt technisch directeur. Bert Jacobs wilde na vijfendertig jaar op het veld weleens iets anders, alleen dan wel bij RKC: “Ik ben van deze club gaan houden, mijn hart ligt hier.” Zijn laatste jaar in Waalwjk verloopt niet vlekkeloos: Jacobs wordt beschuldigd van het geld verdienen aan transfers. Hoewel dit aan alle kanten ten zeerste wordt ontkend, is het toch een behoorlijk smet op het imago van Jacobs.

In mei 1998 start Bert samen met Theo de Jong het zogeheten Bert Jacobs/ Theo de Jong Scoutings- en Adviesbureau. Theo start meteen met zijn werkzaamheden, Bert maakt eerst het seizoen in Waalwijk af en stroomt op 1 juli in. De twee voorzien clubs van rapporten, scouten spelers en archiveren hun gegevens. Van de vergelijking met voetbalmakelaars willen Jacobs en De Jong niets weten: “Wij willen geen gages vangen van twee, drie ton.” Zijn nieuwe job past prima bij Jacobs, zo vertelt hij: “ik heb mijn hele leven van dubbeltjes kwartjes moeten maken. Het scouten en adviseren zit er dus helemaal in bij mij.”

Naast zijn werkzaamheden voor het adviesbureau is Jacobs in die periode namens de partij Gemeente Belangen Zandvoort raadslid in zijn geboorteplaats. Ook geeft hij af en toe lezingen. Bert Jacobs lijkt zijn leven prima op orde te hebben, maar dan slaat het noodlot keihard toe. In 1999 blijkt hij weer kanker te hebben. En dan ook nog in een erg agressieve vorm. Het gaat heel snel bergafwaarts met Jacobs: op 14 november komt hij te overlijden.

“Ik zou het fantastisch vinden om het tot mijn vijfenzestigste vol te houden in de voetbalwereld, zoals Happel. Maar of ik dat haal, ik weet het niet.” Die woorden sprak Jacobs in 1990. Het bleek niet zo te mogen zijn.

De begrafenis van Bert Jacobs is een indrukwekkende. De rouwende menigte, met veel mensen uit de voetbalwereld, wordt ter plekke verrast door een geweldige hagelbui. “Geintje van Bert”, zo zou Fritz Korbach het noodweer verklaren. En zo was het: tot op het allerlaatste moment hield Jacobs ervan mensen te entertainen en te verrassen. Bert Jacobs: een vakman met heel veel humor…

zie hier voor het begin van het Bert Jacobs-verhaal

De Bert Jacobs Top 100 - nummers 6-12

6	Sten Ziegler	154	6	Roda JC
7	John Pfeiffer	154	0	Roda JC
8	John van den Brom	153	47	Vitesse
9	Theo Bos	143	5	Vitesse
10	Peter de Wit	143	3	Roda JC
11	Edward Sturing	140	0	Vitesse
12	Raimond van der Gouw	135	0	Vitesse

de spelers staan gerangschikt op het aantal competitiewedstrijden (derde kolom). De vierde kolom staat voor het aantal gescoorde doelpunten.

uitleg

nummers 13-20
nummers 21-30
nummers 31-40
nummers 41-50
nummers 51-60
nummers 61-70
nummers 71-80
nummers 81-91
nummers 92-100

Edwin van der Sar: het antwoord

Eerder stelden we de vraag wat Edwin van der Sar deed toen hij in augustus 1993 van trainer Louis van Gaal te horen kreeg dat hij in het nieuwe seizoen eerste keeper zou worden van Ajax.

Allereerst even een misverstand uit de wereld helpen: we kregen een mailtje met de vraag of Van der Sar niet al eerste keeper werd na de beruchte wedstrijd tegen Auxerre eerder in 1993, toen Van Gaal niet langer voor Stanley Menzo koos. Dat klopt, maar volgens Louis van Gaal begonnen zijn beide keepers in die zomer van 1993 weer op nul: beiden kregen de kans op een plekje onder de lat.

Welnu, het werd dus uiteindelijk Edwin van der Sar. Hoe het vervolgens verder ging met zijn loopbaan is bekend, maar hoe reageerde hij nu op het heugelijke nieuws? Nou: het bracht de romanticus in Van der Sar naar boven. Op weg naar huis kocht hij een bosje rode en witte (...) rozen voor zijn vriendin.

Een kleine anekdote in de marge van het grote voetbalnieuws, maar wel een heel mooi gebaar van de op dat moment kersverse nieuwe eerste doelman van Ajax 1...

Bert Jacobs - deel 8: ups en downs in de periode 1992-1996

zie hier voor deel 7

...Bert Jacobs: ups en downs...

Wanneer Bert Jacobs in 1992 Vitesse verlaat, heeft hij de clubs voor het uitkiezen. Zijn keuze valt op het Spaanse Sporting Gijon, dat in de Primera Division speelt. De club uit de noordelijke provincie Asturië is een instituut in het Spaanse voetbal. Gijon komt sinds 1977 onafgebroken uit in de hoogste afdeling en speelde in de voorbije jaargang 1991-1992 nog in de UEFA Cup.

Het is geen kleintje dus, waar Bert Jacobs mee in zee gaat. Voor Jacobs is het in de beginperiode heel veel genieten in Spanje, maar af en toe ook behoorlijk wennen. Zo vertelde hij op smeuïge wijze over een bijzondere ontmoeting na een wedstrijd tegen Barcelona, toen hij een ‘klein mannetje’ de hand schudde: “Uit beleefdheid sta ik daar wat bij dat mannetje en na een tijdje besluit ik maar weer eens verderop te kijken. Dus ik sla die tuinkabouter op z’n schouder en zeg: Hé, ik zie je nog wel eens, en loop weg. De volgende dag kijk ik toevallig naar de tv en daar zie ik diezelfde tuinkabouter. Blijkt het de bondscoach van Spanje te zijn!”

Jacobs gaat met Sporting Gijon prima van start. Wat hem al snel opvalt, is het alom aanwezige katholieke geloof. Zo is er op wedstrijddagen om half acht steevast een mis op het veld. Af en toe is het voor Bert Jacobs allemaal een beetje té kerkelijk, zo zegt hij in die periode: “Ik vertel de laatste tijd maar dat ik van m’n geloof afgevallen ben en inmiddels de Islam aanhang. Dat lost veel op.” Ondertussen neemt Jacobs ook in Gijon geen blad voor de mond en voert hij weer ouderwets zijn acts op. Zo imiteert hij tijdens een persconferentie een bokser om een verhaal kracht bij te zetten. Prompt wordt Jacobs wekenlang op alle televisiezenders als bokser in beeld gebracht.

Naarmate de tijd vordert merkt Jacobs steeds meer dat de spelers in Spanje niet tegen hun trainer in gaan, iets dat hij goed weet te verklaren: “Dat is gewoon de aard van de Spaanse voetballer. Zolang is hier ook nog niet een democratisch systeem natuurlijk. Twintig jaar geleden zaten ze nog onder Franco. Aan die aard moet je denk ik ook niets proberen te veranderen.”

Misschien had Jacobs toch wat harder moeten zijn, want wanneer de resultaten minder worden keert het tij snel voor hem. Toen in april de degradatiestreep steeds dichterbij kwam, ontstond er paniek onder een deel van het clubbestuur. En op het moment dat de regionale krant El Commercio ook nog eens een offensief tegen Jacobs begon, was het snel gedaan: voor het eerst in zijn loopbaan werd Bert Jacobs ontslagen. Hoewel er veel voor hem pleitte, zoals een enorme blessuregolf waar hij natuurlijk part nog deel aan had, luidde de harde opinie: Jacobs was te lief voor zijn spelers.

Zo kon het gebeuren dat Bertus Jacobs werkeloos thuis kwam te zitten. Er is wel interesse, zoals van het Turkse Altay Izmir, maar dat niveau is Jacobs zijn eer te na. In december vindt hij een nieuwe werkgever: het wordt RKC. En zo verkast Bert Jacobs naar uitgerekend de club waarvan hij in zijn Spaanse periode het stadion gekscherend een rangeerterrein noemde.

Met hangen en wurgen weet Jacobs RKC te behoeden voor de Eredivisie, maar ook in het seizoen erna loopt het niet al te soepel. Eind november 1994 antwoordt hij in Voetbal International op onnavolgbare Bert Jacobs-wijze op de vraag of hij als trainer van RKC de kerst haalt: “Ja hoor. RKC staat tenslotte voor Rooms Katholieke Combinatie. Nou ben ik niet zo gelovig, maar een club met zo’n naam zal z’n trainer echt niet met de kerst ontslaan.” En wakker blijkt hij ook al niet te liggen van de slechte resultaten van de club: “Door mijn ziekte heb ik leren relativeren, ik slaap al jaren prima. Ik word alleen weleens wakker gemaakt door m’n lieve vrouwtje, maar dat doet ze niet om nou eens gezellig over de opstelling te filosoferen.”

Ontslagen wordt Jacobs uiteindelijk bij lange na niet: het begint namelijk ineens ontzettend goed te draaien bij RKC. Zo goed dat de club zelfs als achtste finisht. En dat terwijl gedurende het seizoen ook nog eens de spitsen Marco Boogers en Harrie Decheiver verkocht worden. Er zijn veel lofuitingen voor Jacobs, maar die heeft door zijn verblijf in Spanje het niveau van de Nederlandse competitie nóg meer leren relativeren. Zo omschrijft hij de destijds PTT Telecompetitie geheten Eredivisie als volgt: “Het spijt me hoor, maar in vergelijking met Spanje en Italië hebben wij echt de PTT Kaboutercompetitie.”

Jacobs is in 1995 op dreef in de media. Zo blijkt hij in een interview in Voetbal Nederland dat hij er nog altijd lol in heeft mensen op het verkeerde been te zetten: “Ik had een interview met het Utrechts Nieuwsblad, waar ze me van die staccatovragen stelden. Moest ik kort antwoorden. Hobby, auto, favoriete eten, en zo voort. Riep ik bij hobby: ornithologie. Belt er een man: ‘Goh, wat leuk, we hebben dezelfde hobby.’ Vroeg of ik misschien ook witte kanaries kweekte. Haha. Och, je kunt moeilijk 20 jaar dezelfde antwoorden geven op die vragen. Ik doe tegenwoordig aan klootschieten…”

In de zomer van 1995 verruilt Jacobs RKC voor FC Volendam, een club die hem aanspreekt vanwege het specifieke jeugdgebeuren. Zijn verblijf aldaar wordt echter geen doorslaand succes. Jacobs kan niet voorkomen dat de club de nacompetitie in moet. Ondertussen wordt hij binnen de club beschuldigd van vrijwel permanent dronkenschap. Een harde beschuldiging, al gaan de verhalen over het vermeende buitensporige alcoholgebruik van Jacobs al langer rond. Het strijden moe verlaat hij Volendam nog vóór het eind van het seizoen. In oktober zou hij terugkeren naar RKC…

Lees hier verder

De Bert Jacobs Top 100 - nummers 13-20

13	Leo Ehlen	135	0	Roda JC
14	John Meuser	133	6	Roda JC
15	René Eijer	130	13	Sparta, Vitesse
16	Arjan Vermeulen	127	6	Vitesse
17	Leo van Veen	125	52	FC Utrecht
18	John Steen Olsen	122	22	FC Utrecht
19	Hans van Arum	121	28	Vitesse, RKC Waalwijk
20	Anne Evers	115	18	Fortuna Sittard, Vitesse

de spelers staan gerangschikt op het aantal competitiewedstrijden (derde kolom). De vierde kolom staat voor het aantal gescoorde doelpunten.

uitleg

nummers 21-30
nummers 31-40
nummers 41-50
nummers 51-60
nummers 61-70
nummers 71-80
nummers 81-91
nummers 92-100

De Bert Jacobs Top 100 - nummers 21-30

21	Co Adriaanse	110	0	FC Utrecht
22	Roberto Straal	109	2	Vitesse
23	Leo Degens	107	0	Roda JC
24	Johan Toonstra	103	19	Roda JC
25	Marco Cabo	103	10	FC Utrecht
26	Hans van Huissteden	103	0	FC Utrecht
27	Rick Hilgers	101	22	Vitesse
28	Jan Jongbloed	101	0	Roda JC
29	Arthur Hoyer	101	35	Willem II, Fortuna Sittard
30	Karel Bonsink	98	25	FC Utrecht

de spelers staan gerangschikt op het aantal competitiewedstrijden (derde kolom). De vierde kolom staat voor het aantal gescoorde doelpunten.

uitleg

nummers 31-40
nummers 41-50
nummers 51-60
nummers 61-70
nummers 71-80
nummers 81-91
nummers 92-100

Bert Jacobs - deel 7: Vitesse

zie hier voor deel 6

In september 1987 is de terugkeer van de trainer Bert Jacobs een feit. Hij treedt in dienst bij Vitesse, als opvolger van Niels Overweg. De Arnhemse club speelt op dat moment alweer jarenlang in de Eerste Divisie. En dat is niet het podium dat de sinds 1970 op het hoogste niveau werkende Bert Jacobs gewend is.

Toch is zijn keuze voor Vitesse een bewuste. Ondanks interesse van Eredivisieclub FC Groningen gaat zijn voorkeur uit naar de Arnhemmers: “Bij Groningen had ik meteen vol aan de bak gemoeten. Vitesse was een club in de marge, waardoor ik rustiger kon beginnen. Dat was na mijn ziekte een wat fijnere manier om weer op te starten. En bij FC Groningen was Rob Jacobs net ontslagen. Tsja. Bert Jacobs als opvolger van Rob Jacobs, dat klinkt ook zo lullig.”

Met Vitesse beleeft Bert Jacobs een gigantische opmars. Eindigt hij in het eerste seizoen nog in de middenmoot, het tweede jaar wordt hij met Vitesse kampioen. Daardoor haalt Jacobs in 1989 eindelijk zijn eerste tastbare prijs als trainer binnen. Maar het succes zou alleen maar groter worden: in 1990 zou het gepromoveerde Vitesse als vierde in de Eredivisie eindigen en daardoor Europees voetbal halen.

En dat terwijl voorzitter Karel Aalbers in de beginperiode van Jacobs bij de club nog flirtte met Johan Cruijff om hoofdtrainer te worden. Jacobs bleef stoïcijns onder de pogingen van Aalbers en bleef gewoon zijn eigen weg gaan. Langzaam bouwde hij aan een prima presterend elftal, waarbij Jacobs met een relatief kleine groep spelers werkte. Het elftal vormde een ingespeeld geheel en werkte volgens een vast patroon. Daarin bleek de trainer Jacobs veranderd te zijn. Niet langer was hij van de afwisselende trainingen, maar zocht hij het juist in de herhaling. Zo keek Jacobs later terug: “Edward Sturing moest 250 voorzetten geven in een week. Herhaling: dat was het toverwoord. Moest ik ze dan voor de variatie touwtje laten springen of andere flauwekul?”

...Bert Jacobs heeft het geflikt: hij promoveert met
Vitesse naar de Eredivisie...

Het succeselftal van Vitesse ontstond door de vakkennis van Jacobs, maar ook door een hoop toeval en geluk. Zo ging de aanvankelijk als jeugdtrainer aangetrokken Frans Thijssen weer voetballen en deed hij dit vervolgens uitermate goed.

Daarnaast kwamen Hans van Arum en Rick Hilgers rechtstreeks over van de amateurs en bleken ze het niveau wonderbaarlijk snel aan te kunnen. De grootste overwinning van Jacobs was misschien wel de ontwikkeling van John van den Brom. Volgens critici had hij een te lage handelingssnelheid, waardoor de in de Eerste Divisie excellerende Van den Brom het Eredivisieniveau niet aan zou kunnen. Dat bleek een misvatting: de Amersfoorter haalde zelfs het Nederlands Elftal.

Niet alleen de trainer Jacobs bleek veranderd te zijn, ook de persoon Bert Jacobs had een verandering doorgemaakt, vertelde hij: “Ik zit tegenwoordig ook graag thuis, het is allemaal wat evenwichtiger geworden. Ik heb meer plezier in andere dingen. Zo verheug ik me al een tijdje enorm op de kerst. Dan ga ik skiën, heerlijk vind ik dat.”

Ondanks alle veranderingen bestond de humorvolle trainer Bert Jacobs nog altijd: zo probeerde hij nadat Vitesse een overwinning op PSV had geboekt met een fiets een discotheek in Arnhem binnen te rijden: “We waren aan het stappen, ik zag ergens een fiets staan, sprong erop en wilde in mijn enthousiasme daarmee die discotheek in rijden. De portier schrok zich rot en hield me tegen.”

En ook over de grenzen kreeg Jacobs de lachers op zijn hand: “Tijdens een trip van Vitesse naar Rusland heb ik eens een stunt uitgehaald om het ijs te breken. Voor een receptie had ik het uniform van een echte generaal aangetrokken. Toen Karel Aalbers me binnen zag komen, kon hij wel door de grond zakken. Maar ik heb daar een act opgevoerd die iedereen prachtig vond. Twee weken later kreeg ik van die generaal z’n pet als aandenken. Aalbers, die veel zaken doet in Rusland, heeft alleen maar baat gehad bij die grap. Er gingen deuren voor hem open.”

In 1990 deed Bert Jacobs de duurste aankoop uit zijn loopbaan: voor 500.000 gulden werd Phillip Cocu overgenomen van AZ. Het typeert de trainer Jacobs, die het altijd van koopjes moest hebben. Met relatief bescheiden materiaal was het rendement groot. Bert Jacobs bleef tot 1992 werkzaam bij Vitesse en haalde in dat jaar opnieuw Europees voetbal. Voor Jacobs zelf lonkte nieuw avontuur: tien jaar na Seiko Hong Kong werd hij opnieuw trainer van een buitenlandse club…

Lees hier verder