Bert Jacobs: deel 9 - het einde

zie hier voor deel 8

...Bert Jacobs (1941-1999)...

In oktober 1996 keert Bert Jacobs terug bij RKC Waalwijk. Het zou zijn laatste seizoen als trainer worden. Waar Jacobs in een eerdere fase van zijn loopbaan telkens trots kon vertellen dat hij met zijn teams nooit degradatievoetbal hoefde te spelen, brengt hij de laatste jaren van zijn trainerscarrière vrijwel continu door in de kelder van de Eredivisie.

Met RKC finisht hij op een zestiende plaats, waarna de Waalwijkse ploeg zich alsnog handhaaft via de nacompetitie. Na dat jaar blijft Jacobs werkzaam bij RKC Waalwijk, maar niet meer als coach: hij wordt technisch directeur. Bert Jacobs wilde na vijfendertig jaar op het veld weleens iets anders, alleen dan wel bij RKC: “Ik ben van deze club gaan houden, mijn hart ligt hier.” Zijn laatste jaar in Waalwjk verloopt niet vlekkeloos: Jacobs wordt beschuldigd van het geld verdienen aan transfers. Hoewel dit aan alle kanten ten zeerste wordt ontkend, is het toch een behoorlijk smet op het imago van Jacobs.

In mei 1998 start Bert samen met Theo de Jong het zogeheten Bert Jacobs/ Theo de Jong Scoutings- en Adviesbureau. Theo start meteen met zijn werkzaamheden, Bert maakt eerst het seizoen in Waalwijk af en stroomt op 1 juli in. De twee voorzien clubs van rapporten, scouten spelers en archiveren hun gegevens. Van de vergelijking met voetbalmakelaars willen Jacobs en De Jong niets weten: “Wij willen geen gages vangen van twee, drie ton.” Zijn nieuwe job past prima bij Jacobs, zo vertelt hij: “ik heb mijn hele leven van dubbeltjes kwartjes moeten maken. Het scouten en adviseren zit er dus helemaal in bij mij.”

Naast zijn werkzaamheden voor het adviesbureau is Jacobs in die periode namens de partij Gemeente Belangen Zandvoort raadslid in zijn geboorteplaats. Ook geeft hij af en toe lezingen. Bert Jacobs lijkt zijn leven prima op orde te hebben, maar dan slaat het noodlot keihard toe. In 1999 blijkt hij weer kanker te hebben. En dan ook nog in een erg agressieve vorm. Het gaat heel snel bergafwaarts met Jacobs: op 14 november komt hij te overlijden.

“Ik zou het fantastisch vinden om het tot mijn vijfenzestigste vol te houden in de voetbalwereld, zoals Happel. Maar of ik dat haal, ik weet het niet.” Die woorden sprak Jacobs in 1990. Het bleek niet zo te mogen zijn.

De begrafenis van Bert Jacobs is een indrukwekkende. De rouwende menigte, met veel mensen uit de voetbalwereld, wordt ter plekke verrast door een geweldige hagelbui. “Geintje van Bert”, zo zou Fritz Korbach het noodweer verklaren. En zo was het: tot op het allerlaatste moment hield Jacobs ervan mensen te entertainen en te verrassen. Bert Jacobs: een vakman met heel veel humor…

zie hier voor het begin van het Bert Jacobs-verhaal